63 Jaren nu
sta ik verstild
In oeros en in olifant
Zonlicht spiegelt mijn oude huid
Poten kletsen in het nat
Gras plukt de dag
Het huis is groen geworden.

Paul

de ruwe bolster
voor hem
die zijn oordeel wacht
neigt stil
als dan
de uitspraak volgt

niet meer
verwezen naar een donker hoek
maar dagen, weken
schuren, slijpen, polijsten
vormen naar het beeld
dat ook de rechter
in zijn zorg
al snel
hier zag ontstaan

dan eindelijk gevormd

zijn eigen plaats

Bauke van Halem (2008)