|
De Uil
stil is
het wit dat broos
de takken rafelt
en wit bedekt
hoog bij de holte
in een stam
ineengedrukt
en luisterend
de uil
versteend en waken
scherp gespitst
zijn oor
en spiedend oog
machinaal haast
draait zijn kop en veren
omdat laag en ritselend
een woeling onder 't blad
en lijnen
en de sneeuw
dodelijk daalt dan
het leven neer
Bauke van Halem (2008)
|
|
De Vormer
op dat moment
een ander universum
door vreemde scherpte
glad en slijpsel
in zijn hand
zoekt
speurend
spel van lijn
de vormer
leven blazend
in het onbepaalde dat
zijn oog
bespeurt
draait zijn blad
en buigt omlaag
laat licht
ontdekken
lijnenspel
dat voorgevormd
besluit
tot beeld geworden
|
